مدیرکل دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی وزارت بهداشت جزییات برنامه این وزارتخانه برای شبکه‌ای کردن بیمارستان‌ها را توضیح داد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،دکتر بهزاد کلانتری از اقدام وزارت بهداشت برای اداره شبکه‌ای بیمارستان‌های کشور خبر داد و گفت: راه‌اندازی بیمارستان‌های شبکه‌ای یا زنجیره‌ای، اقدامی است که در دنیا در حال انجام است. وزارت بهداشت هم مدتی است که آیین‌نامه آن را تدوین کرده که اکنون این آیین‌نامه در مرحله نظرخواهی بوده و نهایتا در ماه جاری نهایی می‌شود.
بیمارستان‌های بزرگ، معین بیمارستان‌های کوچک می‌شوند
وی افزود: بیمارستان زنجیره‌ای یا شبکه‌ای به این معناست که بیمارستان‌های کوچکی که اداره آن‌ها از نظر اقتصادی به‌صرفه نیست، زیر مجموعه‌ای از بیمارستان‌های بزرگ‌تر و به نوعی جزئی از بیمارستان‌های بزرگ‌تر می‌شوند. با این اقدام دیگر بیمارستان‌های کوچک رییس، امور مالی و اداری مستقل نداشته و همه اقدامات‌شان در بیمارستان بزرگ‌تر انجام می‌شود. بر این اساس رییس بیمارستان بزرگ‌تر باید بیمارستان کوچک را هم مدیریت کند. در واقع بیمارستان‌های بزرگ همه اقدامات بیمارستان کوچک را انجام می‌دهند و به نوعی بیمارستان بزرگ یک بیمارستان کوچک را تحت پوشش قرار داده و معین آن محسوب می‌شود.
شرایط استفاده از پزشکان و پرداخت به پرسنل در بیمارستان‌های شبکه‌ای
کلانتری با بیان اینکه در بیمارستان‌های شبکه‌ای همه مسائل اعم از تغذیه، بودجه و... به صورت مشترک انجام شده و پرداختی پرسنل نیز از سوی بیمارستان بزرگ انجام می‌شود، افزود: در عین حال پزشکان هم در این بیمارستان‌ها به صورت یکسان و مشترک اقدام کرده و پزشکان بیمارستان بزرگ موظفند بیمارستان کوچک را هم پوشش دهند.
چند بیمارستان کوچک در کشور داریم؟
مدیرکل دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی وزارت بهداشت درباره تعداد بیمارستان‌های کوچک در کشور، گفت: در کشور ۸۲ بیمارستان زیر ۳۲ تخت‌خوابی داریم و ۲۶۵ بیمارستان زیر ۱۰۰ تخت‌خوابی داریم. البته باید درباره همه این بیمارستان‌ها به صورت مجزا تصمیم‌گیری و بررسی کرد که آیا می‌توانند به صورت زنجیره‌ای و شبکه‌ای اداره شوند یا خیر؟. پاسخ به این سوال به نوع فعالیت بیمارستان بستگی دارد و البته آیتم‌های دیگری هم در تصمیم‌گیری در این باره دخیل است.
همه بیمارستان‌های کوچک شبکه‌ای می‌شوند؟
کلانتری ادامه داد: فرض کنید اگر بیمارستانی در یک منطقه دور افتاده قرار داشته باشد و حداقل فاصله‌اش با بیمارستان بعدی ۱۰۰ کیلومتر باشد، آیا می‌توان آن را به عنوان زیرمجموعه یک بیمارستان بزرگ قرار داد؟. بنابراین باید در تصمیم‌گیری‌هایمان این مسائل را در نظر بگیریم. بنابراین اینطور نیست که همه بیمارستان‌ها شبکه‌ای شوند، بلکه بر اساس مطالعات‌مان برخی بیمارستان‌های واجد شرایط زیرمجموعه یک بیمارستان بزرگ قرار می‌گیرند. این مطالعات باید از نظر میزان فاصله، دسترسی، امکان پوشش و... انجام شود. در حال حاضر اقدامات اولیه این طرح را انجام دادیم و مشخص کرده‌ایم که از این ۸۲ بیمارستان مثلا ۵۰ بیمارستان دارای قابلیت اداره شدن به صورت شبکه‌ای هستند.
کلانتری در ادامه صحبت‌هایش گفت: به طور کلی بیمارستان‌ها در کشورمان به بیمارستان‌های زیر ۱۰۰ تخت، بیمارستان‌های بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ تخت، بیمارستان‌های ۲۰۰ تا ۳۰۰ تخت‌خوابی و بیمارستان‌های بالای ۳۰۰ تخت و تا ۱۰۰۰ تخت‌خوابی تقسیم شده‌اند. باید توجه کرد که در حال حاضر ۴۷ درصد کل ۱۰۰۰ بیمارستان کشور اعم از خصوصی، دولتی و سایر سازمان‌ها زیر ۱۰۰ تخت‌خوابی هستند. همچنین ۸۰ درصد کل بیمارستان‌های کشور یعنی ۸۰۰ بیمارستان زیر ۲۰۰ تخت‌خوابی هستند. سایر بیمارستان‌ها نیز بالای ۲۰۰ تخت بوده و اکثر بیمارستان‌های بالای ۲۰۰ تخت هم در سیستم دولتی قرار دارند.
وی با بیان اینکه می‌توان ۶۲۴ بیمارستان دولتی را در قالب ۲۰۰ هلدینگ بیمارستانی به صورت شبکه‌ای اداره کرد، گفت: راه‌اندازی بیمارستان‌های شبکه‌ای برای بیمارستان‌هایی است که منابعش از سوی دولت پرداخت می‌شود. اگر بیمارستان‌های خصوصی هم تمایل داشته باشند می‌توانند از این دستورالعمل استفاده کنند. این طرح برای مدیریت هزینه است و هزینه بیمارستان‌ها را هم کاهش خواهد داد.
