از عناصر اصلی این سیستم دفاعی پروکاریوتی، RNA های راهنما کوچک است که نوکلئاز ها را به سوی اسید نوکلئیک های مکمل خود در ویروس ها و پلاسمید ها هدایت می کنند. در حال حاضر فناوری CRISPR-Cas9 به طور معمول برای پیشرفت در علم پزشکی بیولوژیکی در حوزه ویرایش کارآمد ژن ها، نقش به سزایی دارند. در این مقاله مروری، به طور خلاصه زیست شناسی و مکانیسم سیستم های CRISPR-Cas را مورد بررسی قرار می دهیم و همچنین کاربردهای جدید را برای ارزیابی این سیستم از جمله: ارتباط بین میزبان و پاتوژن، تشخیص دقیق، پیشگیری و درمان بیماری های عفونی را مورد بحث قرار خواهیم داد.