روش کار: مطالعه حاضر به صورت توصیفی - تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1398-1397 انجام شد. جامعه پژوهش در این مطالعه کلیه کارکنان آزمایشگاه های بالینی تعداد شش بیمارستان عمومی و تک تخصصی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 118 نفر به عنوان نمونه پژوهش تعیین شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این مطالعه، پرسشنامه رهبری اخلاقی کارلسون و همکاران، پرسشنامه کارول برای سنجش مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان ها و برای ارزیابی اعتماد سازمانی کارکنان آزمایشگاه های مورد مطالعه نیز مربوط به رودر و همکاران بود که روایی و پایایی این پرسشنامه ها به تایید رسید. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تحلیل قرار گرفت و برای ارائه نتایج توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و برای بیان نتایج تحلیلی از آزمون های استنباطی مانند آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: نتایج به دست آمده نشان داد وضعیت مسئولیت پذیری اجتماعی، رهبری اخلاقی و اعتماد سازمانی در میان کارکنان آزمایشگاه های بالینی مورد مطالعه در سطح مناسب قرار داشت. همچنین ارتباط مثبت و معنی داری بین مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان با رهبری اخلاقی مدیران (000/0=P) و با اعتماد سازمانی کارکنان(000/0=P) مشاهده شد. اگرچه بین رهبری اخلاقی مدیران با اعتماد سازمانی کارکنان نیز ارتباط معنی داری مشاهده شد (000/0=P). نتیجه گیری: ادراک مشترک کارکنان آزمایشگاه های مورد مطالعه از مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان ها در سطح گروه و اعتماد سازمانی در سطح فردی به وسیله به کارگیری روش رهبری اخلاقی رهبران در تغییر رفتار کارکنان موثر است. لذا پیشنهاد می شود سبک رهبری اخلاقی و آزمایشگاه های بالینی برای ارتقاء مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان و اعتماد سازمانی کارکنان توسعه یابد.