قدردان ارزش ها و داشته های تجهیزات پزشکی کشور باشیم
مهندس جوان و متخصصی که در عمر کوتاه حرفه ای خود بیش از ۱۶۰۰ ساعت خدمات سرویس و نگهداری تجهیزات پزشکی در کارنامه اش دارد و برای انجام سرویس دوره ای دستگاه در موعد مقرر و البته بی هیچ اجباری و با اختیار برگرفته از اصول تعهد حرفه ای، به یکی از دوردست ترین شهرهای کشور رهسپار می شود تا نه تنها تجهیزات درمانی یک لحظه از کار نایستند بلکه کیفیت ارائه خدمات در حد استاندارد و مطلوب حفظ شود، دارایی و ثروتی بزرگ برای خانواده تجهیزات پزشکی و برای کشور است. این کم‌ترین ویژگی‌ای است که همکاران زنده‌یاد مهندس حامد امیری نایینی و دیگران از او می‌گویند.
مهندسان و متخصصانی که وظیفه نصب و خدمات پس‌ازفروش و نگهداری تجهیزات پزشکی را برعهده دارند و با دستمزدهای معمولی برای سرپانگهداشتن دستگاه های پزشکی در مراکز درمانی در شهرهای دور و نزدیک از جان مایه می‌گذارند، گنجینه‌های خانواده تجهیزات پزشکی هستند که در بخش‌های دیگر کشور کمتر مانند آن‌ها می‌توان یافت.
نیروهای گمنامی چون زنده‌یادان مهندس سیدعلی‌اکبر نجمائی و مهندس مصطفی زمانی که رنج دوری از خانواده و سختی راه را به جان می‌خرند تا دستگاهی در بیمارستانی برپا شود و به درمان بیماری کمک کند، افتخار حوزه سلامت و خانواده تجهیزات پزشکی هستند.
حوزه تجهیزات پزشکی با همین نیروهای متخصص و متعهد توانمند شده است، به‌گونه‌ای که توانایی ارایه خدمات فنی و مهندسی به گستره ای از کشورهای همسایه تا شاخ افریقا نیز راه یافته است.
شایسته است همه دست اندرکاران نظام سلامت، مدیران و مهندسان خانواده تجهیزات پزشکی قدردان و سپاسگزار خدمات خالصانه و بی دریغ این عزیزان باشند و در حفظ و پاسداشت این دارایی ارزشمند بکوشند.
این ثروت و دارایی آسان به دست نیامده است و دستاورد سال‌ها تلاش در دانشگاه‌ها و برگرفته از علم و تخصص موجود در فناوری تولید این دستگاه ها است که پایه و سکوی پیشرفت و ساختن آینده این مرز و بوم است.
اینجانب در جایگاه خدمتگذاری کوچک در نظام سلامت در اندوه و غم از دست‌دادن همکاران ارجمندمان، همراه خانواده تجهیزات پزشکی می‌دانم و بر این مهم همت می‌گمارم که حافظ سرمایه و دارایی ارزشمند این خانواده باشم.