خالي شدن داروخانه‌ها از برخي اقلام دارويي
داروخانه‌هاي تهران از كمبودهاي دارويي خبر مي‌دهند؛ كمبود داروهايي كه برخي مي‌تواند در فهرست داروهاي حياتي قرار بگيرد. اما صاحبان اين داروخانه‌ها اين تاكيد را هم دارند كه اين كمبودها الزاما به دليل خودداري توليد‌كنندگان خارجي از فروش دارو به وارد‌كنندگان ايراني نيست بلكه نوسانات قيمت دلار طي ٥ ماه گذشته دليل مهمي بوده كه وارد‌كنندگان به دليل نگراني از بازگشت سرمايه، در مشورت با مسوولان دولتي، محموله خريداري شده را آزاد نمي‌كنند تا سرنوشت ارز مشخص شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد،صاحبان داروخانه‌هايي در مركز و شمال تهران به «اعتماد» خبر داده‌اند كه «زاناكس»، «ليپيتور»، «فنوفيبرات»، «وارفارين»، «پلاويكس»، «پيازكليدين» و برخي داروهاي سرطاني از جمله اقلام دارويي است كه طي ٣ ماه گذشته، موجودي آن در داروخانه‌هاي بخش خصوصي، صفر شده است.
صاحبان اين داروخانه‌ها همچنین كه طي همين مدت، قيمت حدود ٣٥٠ قلم داروي خارجي و به‌خصوص، مولتي‌ويتامين‌ها و مكمل‌هاي تغذيه‌اي وارداتي، ٢٥، ٥٠ و در مواردي حتي تا ١٠٠ درصد هم افزايش يافته و تاكيد دارند كه فهرست كمبودهاي اقلام دارويي در داروخانه‌هاي‌شان، در حال حاضر و به دنبال افت و خيز ٥ ماهه قيمت دلار و البته تاثير رواني خروج رييس‌جمهوري امريكا از معاهده بين‌المللي برجام، كمتر از ٢٠ قلم نيست.
گراني قيمت دارو، كمبود و صفر شدن موجودي در داروخانه‌ها كه ويترين اقدامات دولت براي كاهش تبعات اجتماعي آغاز تحريم‌هاي تحميلي عليه ايران هستند، اين در حالي اتفاق افتاده كه منابع آگاه در وزارت امور خارجه تا ماه نوامبر و آغاز رسمي اجراي تحريم‌هاي يك طرفه از سوي امريكا عليه ايران، هيچ يك از دولت‌هاي عضو اتحاديه اروپا قصد و برنامه‌اي براي كاهش مراودات تجاري با ايران ندارند و حتي تا نوامبر ٢٠١٨،
هيچ شركت خارجي هم ممنوعيتي براي ادامه تبادل تجاري با جمهوري اسلامي ايران نخواهد داشت اما اگر امروز و كمتر از يك ماه پس از خروج امريكا از برجام، خودداري از فروش برخي داروهاي خارجي توسط توليد‌كنندگان اتفاق افتاده، به هيچ‌وجه ربطي به برجام ندارد بلكه بايد اسم اين اتفاق را «خودترسي» دست‌اندركاران خارجي صنعت دارو گذاشت كه با فرض شيوع دامنه تحريم‌ها عليه ايران از سوي امريكا، از امروز براي ايجاد يك سپر دفاعي اقدام كرده‌اند.
اين منابع آگاه همچنين در گفت‌وگو با «اعتماد» تاكيد مي‌كنند كه امروز كه ديپلمات‌هاي ايران ديدارها و مذاكرات هر روزه‌اي با دولتمردان اروپايي دارند تا سرانجام خوشي براي تداوم اجراي برجام رقم بزنند، هنوز زمان مناسبي براي يادآوري مستثني بودن دارو از تحريم‌هاي بين‌المللي نيست اما قطعا از ماه نوامبر و در رويارويي با رفتار ديپلماتيك متحدان اروپايي برجام،
بايد گزينه‌اي همچون سال ٩١ را مد نظر قرار داد؛ همان زمان كه مقامات ايران در هر فرصت ديدار با سران اتحاديه اروپا، خواستار بازنگري در عملكرد شركت‌هاي متبوع‌شان نسبت به سختگيري مراحل فروش دارو و تجهيزات پزشكي يا مواد اوليه به ايران مي‌شدند هرچند كه همان زمان هم طولاني بودن مسير واردات كه به گران‌تر شدن قيمت تمام شده داروهاي وارداتي منجر مي‌شد و غيرممكن بودن گشايش اعتبار براي تجار ايراني، دليل اولي‌تري براي علت كاهش ذخاير استراتژيك دارو بود تا آنكه تصور شود كه دنيا، يك سند جهاني و تاكيد مورد توافق تمام كشورها درباره استثنا بودن دارو از تحريم‌هاي بين‌المللي را ناديده گرفته و برخلاف آن عمل مي‌كند.