وضعیت شیوع آدنومیوز در زنان/ یک سوم مبتلایان علامت ندارند
به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر سهیلا انصاری پور متخصص زنان و فلوشیپ نازایی در تشریح بیماری آدنومیوز، اظهارداشت: آدنومیوز یک بیماری شایع و خوش خیم رحم با وجود نابجای بافت غددی مخاط رحم در بین عضلات رحمی است که در حدود ۲۰ درصد موارد، خانم های کمتر از ۴۰ سال را گرفتار می کند و ۸۰ درصد مبتلایان نیز خانم های ۴۰ تا ۵۰ ساله هستند.
وی با بیان اینکه شدیدترین علائم در گروه خانم های مسن دیده می شود، افزود: تقریبا یک سوم مبتلایان به آدنومیوز بدون علامت هستند که شایع ترین علائم در گروه علامتدار، خونریزی های شدید حین قاعدگی (۵۰ درصد)، خونریزی های شدید بین قاعدگی(۲۰ درصد) و قاعدگی دردناک( ۳۰درصد) است و درد موقع نزدیکی نیز یکی از شکایات بیماران است.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا گفت: از لحاظ اپیدمیولوژی، تولد های متعدد، سقط های خودبخودی و یا القایی ، تکثیر سلولی مخاط رحم، نازایی و شکستIVF با افزایش خطر آدنومیوز همراهند . دیگر فاکتورهای خطر شامل اندومتریوز ، کشیدن سیگار و ترومای جراحی مانند سزارین و کورتاژ هستند و از انجا که آدنومیوز در ۶۰ درصد خانم هایی یائسه که تاموکسیفن به مدت طولانی مصرف نموده اند دیده شده است، به نظر میرسد که این درمان منجر به فعال شدن مجدد آدنومیوز قبلی بوده و دلالت بر وابستگی این اختلال به استروژن دارد.
وی با اشاره به اینکه تا این اواخر به نظر می رسید آدنومیوز تنها در خانم های چندزا دیده می شود و تشخیص آن تنها مبتنی بر جراحی و یافته پاتولوژی نمونه های رحمی خارج شده از بدن میسر بود، افزود: در حال حاضر با پیشرفت دانش و ابزار های تصویر برداری شامل سونو گرافی و MRIتشخیص دقیق آدنومیوز به کمک روش های پاراکلینیکی امکان پذیر شده است .
انصاری پور همچنین با بیان اینکه امروزه ، خانم ها اولین بارداری خودرا تا اواخر سی سالگی و یا اوئل ۴۰ سالگی به تاخیرمی اندازند، گفت: تشخیص آدنومیوز در بین مبتلایان به نازایی نیز افزایش یافته است . اگرچه ارتباط بین آدنومیوز و نازایی کاملا مشخص نیست اما مطالعات اخیر تاثیر منفی آدنومیوز را بر باروری خانم ها نشان می دهد و چندین مطالعه با داده های محدود، بهبود باروری را پس از درمان دارویی و جراحی آدنومیوز نشان داده اند.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا در ادامه عنوان کرد: در بیماران با تود ه های رحمی و نازایی ،قبل از بکارگیری هر نوع درمان بایستی آدنومیوز را رد کرد.