کشیدن قلیان با افزایش خطر ابتلا به دیابت و افزایش وزن ارتباط دارد
مطالعه ی محققان دانشکده ی پزشکی دانشگاه Brighton و Sussex در بریتانیا(BSMS) نشان داد که احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ و افزایش وزن در افرادی که قلیان می کشند، در مقایسه با افرادی که قلیان نمی کشند، بیشتر است.
به گفته ی FDA، تنباکویی که در قلیان استفاده می شود(shisha or waterpipe tobacco)، نوعی تنباکوی قابل اشتعال است که با مکیدن هوا از طریق لوله ی قلیان دود تولید کرده و با عبور از آب وارد ریه ی فرد می شود. برخی از استفاده کنندگان از قلیان تصور می کنند از آنجایی که دود ناشی از احتراق این تنباکو از میان آب عبور می کند، دارای مواد شیمیایی مضر کمتری می باشد. مرکز پیشگیری و کنترل بیماریها در آمریکا اعلام کرده است که کشیدن قلیان در بین جوانان بسیار محبوب شده است و یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۰ نشان می دهد که در میان افراد دبیرستانی در ایالات متحده، ۱ نفر از هر ۵ پسر و ۱ نفر از هر ۶ دختر در سال گذشته از قلیان استفاده کرده اند و مطالعات کوچک نشان داده اند که کشیدن قلیان در میان دانشجویان کالج در آمریکا، در حدود ۲۲ تا ۴۰ درصد است.
طراحی مطالعه
نویسندگان این مطالعه ۹،۸۴۰ شرکت کننده را مورد بررسی قرار دادند، که ۷۶۴۲ نفر از آنها سیگار یا قلیان نمی کشیدند، ۹۷۶ نفر سابقا سیگاری بودند، ۸۶۴ سیگاری می کشیدند، ۱۰۶۷ نفر از قلیان استفاده می کردند و ۴۱ نفر هم سیگار و هم قلیان می کشیدند. آنها ویژگی های پایه ی این افراد را اندازه گیری کرده و نتایج بیوشیمیایی آنها را از طریق آزمایشات خون با یکدیگر مقایسه نمودند.
نتیجه ی مطالعه
خصوصیات زیر به طور قابل توجهی با کشیدن قلیان مرتبط بود: چاقی، سندرم متابولیک، دیابت و دیس لپیدمی. ارتباط همه ی این شرایط با مصرف سیگار منفی بود.
پروفسور Gordon Ferns، رئیس بخش آموزش پزشکی درBSMS و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: یک جلسه کشیدن قلیان می تواند معادل بیش از یک بسته سیگار باشد، و ترکیبات سمی استنشاقی آن ممکن است حتی بیشتر از یک بسته سیگار باشد.
او اضافه کرد: هنوز معلوم نیست چرا کشیدن قلیان با چاقی و دیابت ارتباط دارد. ممکن است که سموم موجود در دود قلیان، یک پاسخ التهابی را ایجاد کند که باعث شود بافت ها به اثرات هورمون انسولین؛ که گلوکز را در خون تنظیم می کند؛ مقاوم شوند. با این حال، ممکن است که کشیدن قلیان با سایر رفتارهای اجتماعی که منجر به افزایش وزن می شوند، مرتبط باشد. به عبارت دیگر، این مطالعه تنها ثابت می کند که ارتباطی بین دیابت، افزایش وزن و کشیدن قلیان وجود دارد، اما یک رابطه علی و معلولی را نمی تواند اثبات نماید.
نتیجه گیری
این مقاله توضیح می دهد که سیگار به طور معمول با حدود ۲۰ پک به پایان می رسد، اما کسانی که قلیان می کشند، ممکن است در مدت زمانی طولانی تر در معرض فلزات سنگین و سایر مواد سرطان زا قرار گیرند. این بیانیه همچنین خاطرنشان ساخت که بر اساس مقاله ای که در ژورنال پزشکی بریتانیا در ابتدای سال جاری منتشر گردید: تقریبا نیمی از کسانی که از قلیان در بریتانیا استفاده می کنند، نوجوانان هستند.
پروفسور Ferns اظهار داشت که این مطالعه "شواهدی ارائه داده است که بخوبی نشان می دهد کشیدن قلیان بی ضرر نیست. او گفت که خطر ابتلا به برخی از سرطان ها به خوبی شناخته شده است و شواهد نشان می دهد که ارتباطی بین کشیدن قلیان با بیماری قلبی عروقی وجود دارد. وی گفت: نباید با کشیدن قلیان به نحوی متفاوت از سیگار برخورد شود.