نتایج دو پژوهش: یک چهارم موارد شدید ابتلا به کرونا با ناهنجاری‌های ژنتیکی و ایمونولوژی ارتباط دارد
نتایج دو مطالعه علمی نشان می‌دهد که یک چهارم موارد شدید ابتلا به کرونا را می‌توان با یک ناهنجاری ژنتیکی یا ایمونولوژی توضیح داد.
این دو مقاله جدید که روز پنج‌شنبه ۱۹ اوت در مجله «علوم ایمونولوژی» (Science Immunology) منتشر شدند، نتیجه یک همکاری بین‌المللی است که توسط محققان مرکز تحقیقات علمی فرانسه، استادان و محققان دانشگاه پاریس و پزشکان بیمارستان‌های دولتی پاریس در آزمایشگاه ژنتیک انسانی بیماری‌های عفونی انجام شده است.
ناهنجاری‌های ژنتیکی ژن «تی.ال.آر.۷»
در اولین مطالعه، محققان بر مردانی متمرکز بودند که بیشتر تحت تأثیر سویه‌های شدید این بیماری قرار گرفتند. آن‌ها ابتدا توالی کروموزوم ایکس (X) را در هزار و ۲۰۲ بیمار مرد مبتلا به سویه شدید این بیماری بررسی کردند و در ۱۶ بیمار، نوع ژنتیکی به اصطلاح «از دست دادن عملکرد» را که در ژن «تی.ال.آر.۷» واقع شده است شناسایی کردند؛ امری که منجر به ایجاد شکل شدید این بیماری می‌شود.
از آنجا که این ژن نقش مهمی در مکانیسم تولید اینترفرون نوع ۱ (IFN 1) ایفا می‌کند، پروتئینی که در پاسخ به عفونت رقیب تولید می‌شود، مانع از تکثیر ویروس در سلول‌های آلوده می‌شود. اینترفرون نوع ۱ به تنظیم فعالیت دستگاه ایمنی بدن کمک می‌کند.