اخبار : پایان شیوع آبله میمونی در جهان

پایان شیوع آبله میمونی در جهان

موارد ابتلا به mpox (آبله میمونی) در سراسر جهان به طور چشمگیری کاهش یافته و سازمان جهانی بهداشت پایان وضعیت اضطراری بهداشت جهانی را اعلام کرد.


به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از هلث دی نیوز، دکتر «تدروس آدهانوم گبریسوس»، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت، طی یک نشست خبری گفت که این ویروس دیگر یک نگرانی حاد نیست.

کمیته تخصصی این سازمان تشخیص داد که کاهش چشمگیر موارد- حدود ۹۰٪ کمتر در سه ماه گذشته- به معنای پایان یافتن وضعیت اضطراری این عفونت است.

تدروس در بیانیه خبری گفت: «اکنون شاهد پیشرفت ثابت در کنترل شیوع بیماری بر اساس درس‌های HIV و همکاری نزدیک با جوامعی هستیم که بیشترین آسیب را دیده‌اند. من خوشحالم که اعلام کنم که mpox دیگر یک وضعیت اضطراری بهداشت جهانی نیست.»

این بیماری در اوج خود در سال گذشته به بیش از ۱۰۰ کشور سرایت کرده بود، از جمله بسیاری از کشورهایی که قبلاً هیچ موردی از این بیماری نداشتند.

تقریباً همه موارد در مردانی بود که همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا یا با مردان دیگر رابطه جنسی داشتند.

قبل از شیوع این بیماری، mpox در بخش‌هایی از آفریقا وجود داشت و از حیوانات وحشی آلوده مانند جوندگان به افراد سرایت می‌کرد.

در اوایل شیوع این بیماری، دانشمندان تشخیص دادند که ویروس در اسپانیا و بلژیک در بین مردان پخش می‌شود.

شیوع بیماری در اروپا و آمریکای شمالی اواخر سال گذشته کاهش یافت. این ویروس فراتر از مردانی که همجنسگرا، دوجنسگرا بودند یا با مردان دیگر رابطه جنسی داشتند، منتشر نمی‌شد.

به گفته سازمان جهانی بهداشت، در مجموع، شیوع این بیماری جان ۱۴۰ نفر را گرفته و بیش از ۸۷۰۰۰ نفر را مبتلا کرده است. به گفته محققان، کمپین‌های واکسیناسیون ممکن است به کاهش سرعت گسترش کمک کرده باشد.

با این حال، ویروس هنوز از بین نرفته است. مقامات بهداشت عمومی در حال بررسی افزایش اخیر در شیکاگو هستند.

گزارش‌ها نشان می‌دهد هفته گذشته، موارد ابتلاء به این بیماری ۶۴ درصد نسبت به هفته گذشته، بیشتر در قاره آمریکا و غرب اقیانوس آرام افزایش یافت.

موارد ابتلاء به این بیماری در مرکز و غرب آفریقا و در کنگو افزایش یافته است. جمهوری آفریقای مرکزی، نیجریه، لیبریا و غنا نیز موارد ابتلاء به این بیماری را دارند.

علائم آبله میمونی عبارتند از: بثورات پوستی، تب، سردرد، درد عضلانی و غدد لنفاوی متورم، همراه با ضایعات پوستی که می‌تواند برای هفته‌ها ادامه داشته باشد. این بیماری می‌تواند برای افرادی که در معرض خطر هستند بسیار جدی باشد، اما بیشتر آنها نیازی به درمان پزشکی ندارند.