![](/files/news/9782/b8cd757d-ec46-44ee-8c4f-3ec3ddee836c.jpg)
سلولها چگونه IL-1 را ترشح میکنند؟ بعد از سه دهه به حقیقت رسیدیم
محققین بیمارستان کودکان بوستون برای اولین بار مولکولی را کشف کردند که سلولهای ایمنی را قادر میسازد تا IL-1 را آزاد کنند. نتیجه مطالعات در ژورنالimmunity به چاپ رسیده است. IL-1 برای اولین بار در سال 1984 بعنوان یکی از مهمترین مولکولهای سیگنالدهنده که سایتوکاین نیز نامیده میشوند و پاسخهای ایمنی و التهاب را تنظیم میکنند، معرفی شد. استفاده گسترده چندین داروی ضد التهاب مثل anakinra که با مهار IL-1 موجب درمان شرایط التهابی بیماریهایی نظیر آرتریت روماتویید، بیماریهای التهابی سیستمی، نقرس و آتروزکلروزیس میشود. IL-1 همچنین یکی از اهداف درمانی برای بیماری آلزایمر نیز میباشد.
تا امروز از چگونگی آزادسازی IL-1 توسط سلولهای ایمنیمان اطلاعی نداشتیم.
دکتر جاناتان کیگان، محقق ایمنولوژی میگوید : اکثر پروتئینها، یک سیگنال ترشحی دارند که باعث خروج آنها از سلول میشود. اما IL-1 سیگنال ندارد. اما بسیاری از مردم براین باورند که IL-1 بهصورت غیرفعال[1] از سلول مرده آزاد میشود. به این صورت که سلول میمیرد و همه چیز را به بیرون میریزد.
تحقیقات اخیر در بیمارستان کودکان بوستون نشان داد که بک پروتئینی بهنام gasdermin D باعث ایجاد منافذی بر روی غشاهای سلولهای آلوده میشود که باعث آزاد سازی IL-1 و سایر سایتوکاینها میشود اما سلول را نیز از طریق برنامه مرگ سلولهای التهابی که به پیروپتوزیس[2] معروف است میکشد.
در مطالعات جدید، کیگان و همکارش نشان دادند که gasdermin D سلولهای ایمنی سالم را قادر میسازند تا IL-1 را آزاد کنند.
- زنده ماندن
این ایده که سلولهای ایمنی خود را قربانی میکنند تا IL-1 را آزاد کنند از دید کیگان مورد پذیرش قرار نگرفت. سلولهای ایمنی برای انجام سایر فعالیتهای خود نظیر تحریک تشکیل سلولهای T خاطره باید زنده بمانند. .
سال گذشته کیگان و همکاران در مجله Science گزارش دادند که IL-1 از سلولهای دندریتیکی که Ag را به سلولهای T عرضه میکنند، میتواند آزاد شود. آنها نشان دادند که سلولهای دندریتیک وارد یک حالت hyperactive شده که میتوانند IL-1 را ترشح کنند. اما این سوال که IL-1 چطور میتواند آزاد شود تا امروز بیجواب بود.
اما مطالعه جدیدی بر روی ماکروفاژهای hyperactive که پاتوژنی را بلعیده بودند نشان داد که gasdermin D منافذی را بر روی غشای سلول ایجاد میکند تا IL-1 خارج شود اما تعداد این منفذها به حدی نیست که باعث مرگ سلول شود.