به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، بیماری کبد چرب غیر الکلی یکی از شایع ترین دلایل بیماری های کبدی در آمریکا است و برآورد می شود که ۲۰ درصد افراد مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی به «استئاتوهپاتیت» غیر الکلی مبتلا باشند.
«استئاتوهپاتیت» غیر الکلی در نهایت به سیروز یا سرطان کبد تبدیل می شود که این امر در افراد چاق یا افراد مبتلا به دیابت نوع دو احتمال بیشتری دارد. بیماران مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی، در معرض خطر بیماری های قلبی عروقی نیز قرار دارند.
برخلاف افزایش شیوع بیماری کبد چرب غیر الکلی، هنوز هم درمان قطعی بوسیله FDAبرای این بیماری ارائه نشده است. برای رسیدن به یک درمان برای این بیماری نیاز به درک دلایل بروز این بیماری است.
مطالعه ای اخیرا در مجله Hepatologyبه چاپ رسیده است که نشان می دهد چگونه ترکیبات سمی در مواد غذایی چرب و کلسترول روی رفتار ماکروفاژهای کبدی اثر می گذارند.
با استفاده از مدل های موشی، این محققان آبشاری از وقایع را در سیستم ایمنی شناسایی کرده اند که در نهایت منجر به نوعی التهاب کبدی و ایجاد بافت اسکار در بیماران مبتلا به استئاتوهپاتیت غیر الکلی می شود. بعد از تغذیه موش ها با سطوح متنوع چربی و کلسترول، محققین دریافتند که ترکیب چربی و کلسترول اثر هم افزایی روی بیان ژن های مسئول التهاب و ایجاد اسکار در کبد دارد.
در این میان کلسترول LDL اکسید شده به طور مستقیم بیان ژن را هم در ماکروفاژهای انسانی و هم در ماکروفاژهای موشی مربوط به تشکیل اسکار و التهاب تغییر می دهد. در این میان محققین ماکروفاژهای ترمیم کننده ای را شناسایی کرده اند که با التهاب مقابله می کنند.
این مطالعه نه تنها نشان می دهد که چگونه چربی و کلسترول پیشرفت التهاب و اسکار افزایش می دهند بلکه مسیرهای بالقوه یا را معرفی کرده است که می توانند در آینده هدفی برای طراحی و تولید داروهای کبدی باشند.
