به گزارش روز دوشنبه گروه اخبار علمی ایرنا از پایگاه خبری مدیکال ساینس، لنفوم هوچکین نوعی لنفوم قلمداد می شود و لنفوم نوعی سرطان خون است که منشا آن گلبول های سفید خون و از گروه لنفوسیت ها هستند.
بر اساس مطالعات عوامل محیطی، ژنتیکی و عفونی در ابتلا به این بیماری نقش دارند. معمولا این بیماری از یک غده لنفاوی که بزرگ شده است آغاز می شود. رشد این غده به آهستگی ادامه می یابد و به تدریج غدد اطراف را نیز درگیر می کند. در موارد پیشرفته با ورود سلول های بدخیم به خون، طحال، کبد و مغز استخوان نیز ممکن است درگیر شوند. احتمال ابتلا در سنین ۱۵ تا ۴۰ سالگی و پس از ۵۵ سالگی بیشتر است.
مطالعات جدید نشان می دهد افرادی که در کودکی به لنفوم هوچکین مبتلا شده اند، در سنین بالا بیشتر در معرض ابتلا به تومور قرار دارند و باید به طور مرتب غربالگری شوند.
این مطالعه با بررسی هزار و ۱۳۶ بیمار که قبل از ۱۷ سالگی به هوچکین مبتلا شده بودند نشان می دهد احتمال ابتلای این افراد به سرطان در بزرگسالی ۱۴ برابر بیشتر از افرادی است که به این بیماری مبتلا نشده اند.
این مطالعه نشان می دهد احتمال ابتلا به سرطان های سینه، ریه، کولورکتال و تیروئید در این افراد به ترتیب ۴۵.۳، ۴.۲، ۹.۵ و ۱۷.۳ درصد است. استفاده از پرتو درمانی و داروهایی شیمی درمانی با دوز بالا می تواند از دلایل افزایش این احتمال باشد.
یکی از محققان این پروژه از بارماندگان این بیماریست و امیدوار است این یافته علمی منجر به استراتژی های غربالگری مفید برای بازماندگان این بیماری و سایر انواع سرطان باشد.
نتایج این مطالعه در نشریه آنلاین Cancer منتشر شده است.
