مقالات

آپرت سندرم-شاهین اسعدي-دکتر مسعود ملکی-دکتر علی نظیر زاده-الناز حیدری

نویسنده :
تاریخ انتشار : 1395/10/08
سندرم آپرت، یک اختلال ژنتیکی مادرزادي با ناهنجاري جمجمه، صورت، دستها و پاها (آکروسفالوسینداکتیلی) میباشد. این بیماري را بهعنوان سندرم قوس برونشی (حلق) نیز طبقهبندي میکنند. سندرم آپرت، اولین بار در سال 1906 توسط پزشک فرانسوي به نام دکتر یوجین چالرز آپرت گزارش گردید، البته در گذشتههاي باستان نیز این بیماري وجود داشت و نام آن آکروسفالوسینداکتیلی بود. آکرو در زبان یونان باستان به معناي اوج و سفالو به معناي سر و سینداکتیلی به معناي بافتهشدن انگشتان دست و پا به همدیگر است. در علم جنینشناسی، بافتهاي همبند سلولهاي دست و پا بهصورت انتخابی جهت فرگشت صحیح دست و پا و داشتن فرم طبیعی، دچار آپوپتوزیس یا همان مرگ فیزیولوزیک سلولی میشوند، اما در جنینهایی که استعداد سندرم آپرت را دارند، آپوپتوزیس در سلولهاي مزبور رخ نمیدهد و به همین دلیل بافتهاي انگشتان دست و پا به همدیگر چسبیده میمانند.

تولید پلاستیک زیستی (پلی هیدروکسی آلکانوات) بهوسیله میکروارگانیسمها-وهاب پیرانف-محمد عرفانی-دکتر رضا میر نژاد

نویسنده :
تاریخ انتشار : 1395/10/08
اشریشیاکلی کاربردهاي فراوانی ازجمله آنالیز سریع مولکولی بیوسنتز پلیهیدروکسی آلکانوات، سنتز بیوپلیمر داخل سلولی در سطح بالا و جوابگو بودن در استراتژيهاي ژنتیکی را دارا میباشد. مطالعات نشان داده است که سنتز پلیهیدروکسی بوتیرات بهوسیله اشریشیاکلی نوترکیب نیاز به محدودیت غذایی خاصی ندارد، ولی وابسته به مقدار استیلکوآنزیمآ موجود میباشد. از مزایاي استفاده از اشریشیاکلینوترکیب براي تولید پلیهیدروکسی آلکانوات میتوان به رشد سریع، چگالی بالاي سلولی، قابلیت استفاده از منابع ارزان و خالصسازي آسان اشاره کرد. با توجه به گستردگی دانش در رابطه با ژنتیک اشریشیاکلی، افزایش مقدار معلومات مرتبط با وقایع متابولیکی سنتز پلیهیدروکسی آلکانوات ضروري است، بهطورکلی اشریشیاکلینقش قابلتوجه خود را در تعیین و تشخیص مکانیسمهاي سنتز پلیهیدروکسی آلکانوات و احتمالاً تولید تجاري آن ادامه خواهد داد.

باکتريهاي عامل عفونتهاي بیمارستانی - دکتر وحیده جاوید خجسته

نویسنده :
تاریخ انتشار : 1395/10/07
باکتريها تقریباً در 80 % موارد بهعنوان عامل عفونتهاي بیمارستانی شناخته شدهاند. طی سالهاي گذشته، باکتريهاي مسئول عفونتهاي بیمارستانی، متغیر بودهاند. در دهه 1930 استرپتوکوكها، در دهه 1960 باکتريهاي گرم منفی و پس از آن استافیلوکوكها، که هنوز هم یکی از عوامل عمده در عفونتهاي بیمارستانی هستند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی 1386 بوده است. - باکتريهاي دخیل در ایجاد عفونتهاي بیمارستانی در بخشهاي مختلف مرکز آموزشی و درمانی پورسیناي رشت- گیلان در طی سالهاي 88 nICU ،gICU ، بر روي نمونههاي حاصل از بیماران بستري شده در بخشهاي ارتوپدي، نورولوژي، تروما، جراحی اعصاب cross sectional روش بررسی: این مطالعه مقطعی– توصیفی صورت گرفته است. نمونهها در آزمایشگاه به روشهاي کشت، رنگآمیزي و مشاهده میکروسکپی، محیطهاي اختصاصی و روشهاي بیوشیمیایی مورد شناسایی قرار گرفتند.